بهره مندی مناسب از شبکه های اجتماعی وبی و موبایلی

دردهه ی اخیر با افزایش تعداد شبکه های اجتماعی رو به رو شده ایم و در سالهای اخیر با پی بردن ویژگیهای ارزنده ی تلفن های همراه هوشمند(Smart Cell Phone)و چک کردن آدرس پستی، جستوجو در اینترنت و سایت های مختلف، ویژگی سیار بودن تلفن های همراه، و قابلیت فعالیت کردن انواع برنامه های کاربردی(Applications)، شبکه های اجتماعی وبی برنامه کاربردی خود را در تلفن های  همراه برنامه نویسی کردند و شاهد گرایش بیشتر مردم به شبکه های اجتماعی وبی بودیم که با روی کار آمدن شبکه های اجتماعی وبی مبتنی بر محیط تلفن های همراه این گرایش بیشتر شد.

علاوه بر کاربران شخصی سازمانهای انتفاعی و غیر انتفاعی نیز بیش ازپیش از این فضاها استفاده می کنند.

کتابخانه ها و آرشیو ها و موزه ها سه سازمان فرهنگی هستند که با دقت به حضور بیش ازپیش اعضای خود در این فضاها و ویژگیهای مثبت این فضا ها از جمله نادیده انگاشتن موانع زمانی و مکانی و صرفه جویی در هزینه، نیرو و تعامل بهتر با اعضا و ویژگیهای مثبت دیگر به بهره مندی از آن می پردازند.خدمات بازاریابی کتابخانه ها (Marketing of library services)و خدمات مرجع (Reference Services) در کتابخانه ها و به اشتراک گذاری اطلاعات و لینکهای خبری،و اطلاع رسانی درباره انواع نشستها، همایشها و کارگاههاو  ارایه خدمات مرجع آرشیوی و تعامل بیشتر با اعضای باقوه و بالفعل کتابخانه ها و موزه ها و آرشیو از جمله مهمترین خدماتی است که مدیران این مراکز را راغب به فعالیت در شبکه های اجتماعی کرده است . بااین حال کم بودن آگاهی کابران در استفاده از امکانات شبکه های اجتماعی، پایین بودن سطح سواد رسانه ای کابران و فعالیت کارمندان آموزش ندیده ، نپذیرفتن فواید بهره مندی مرکز  کتابخانه ها و آرشیو ها و موزه ها از شبکه های اجتماعی از طرف کاربران و کارمندان،  مداخله های دولتی و بحث نگرانی درباره رعایت قوانین حریم خصوصی و اعتماد کردن کابران و مدیران مراکز به شبکه های اجتماعی از عوامل کاهش درصد استفاده و بهره مندی از شبکه های اجتماعی شده است. امروزه در مقالات و پایان نامه ها ی تحصیلات تکمیلی در رشته های علم اطلاعات و دانش شناسی و آرشیو، علوم اجتماعی و هنر این معضل ها  مورد بررسی هستند و تلاش برای افزایش بهره مندی مناسب ازاین بستر در جنبه های فرهنگی، اجتماعی و هنری و... می باشد

پروژه شاهد عینی؛ اپلیکیشنی که می‌تواند شواهد محکمه‌پسند تهیه کند

بیشتر ما به شکلی با موج شبکه‌های اجتماعی در سال‌های اخیرآشنا شده‌ایم؛ تصاویر و یا ویدیوهایی که مواقعی به شکل گسترده دست به دست شده و در بیشتر مواقع هم حاوی تصاویری دلخراش کننده و یا آزارنده است.

در این مواقع هر ناظری البته واکنش اولیه خواهد داشت ولی برای کسانی که بخواهند مسئولانه آن را دنبال کنند، مهم‌ترین مسئله، مطلع شدن از صحت و دقت این تصویر و یا تصاویر ویدیویی است.

برای یک خبرنگار یا یک بازرس یا قاضی، عکس یا ویدیو می‌تواند بخشی از پازل یک پرونده یا یک داستان باشد ولی باید ارزش واقعی داشته باشد تا بتوان از آن استفاده کرد. تایید صحت برخی از این تصاویر هم مشخص نیست چون یا کسی آن را تأیید نکرده و یا ممکن است مال سال‌های قبل باشد و یا در خیلی از موارد، ممکن است دستکاری شده باشد.

از همین رو به ویژه در رویه قضایی، استفاده از تصاویری که با تلفن همراه ثبت و یا ضبط شده باشند، معمول نیست و به دلیل نداشتن شرایط لازم به عنوان شاهد پرونده، اجازه حضور نخواهند داشت.

اما حالا اپلیکیشنی با عنوان «شاهد عینی» اوضاع را عوض کرده است. این اپلیکیشن تهمیداتی اندیشیده شده که نه تنها بتوان نقض گسترده حقوق را ثبت کرد، که بتوان آن را به عنوان سندی محکمه‌پسند ثبت کرده و گیرنده یا ثبت‌کننده را هم حفظ کرده و در امان نگه داشت.

پروژه شاهد عینی شبکه‌ای عمومی روی یوتیوب دارد که استفاده از این اپلیکیشن را به زبان‌های عربی، روسی، فرانسوی، اسپانیایی و پرتغالی شرح داده است. اخبار این گروه را همچنین می‌توانید در توئیتر دنبال کنید.

پروژه شاهد عینی با همکاری گروهی از وکیل‌های کانون بین‌المللی وکلا شکل گرفته است. 

 

آرشیو و شبکه های اجتماعی

این روزها شبکه های اجتماعی بستری هستند برای انتشار و به اشتراک گذاری اطلاعات و با فعالیت شبکه های اجتماعی فیسبوک و توییتر و دسترسی بیشتر مردم به اینترنت ، امکان بهره مندی از شبکه های اجتماعی از جمله فیسبوک را بیشتر کرده است.از سوی دیگر محیط موبایل نیز فضا را برای قرار دادن برنامه های کاربردی(َapplication) های فیسبوک و توییتر و لینکد این و...  و نیز روی کار آمدن شبکه اجتماعی وایبر، تلگرام و اینستاگرام و... امکان ارتباطات و تعاملات بیشتر کاربران و به تبع آن انتشار اطلاعات بیشتر شده است .کتابخانه ها و مراکز آرشیوی و سازمانهای بسیاری همچون مراکز آرشیو ملی ، کتابخانه های ملی، سازمانها به منظور ارتباطات گسترده با کاربران خود ، به شکل گسترده ترو بیشتر از محدوده ی زمان اداری به شبکه های اجتماعی فیسبوک،توییتر، یوتیوب، تلگرام،وایبر و اینستا و... روی آورده اند.

شبکه های اجتماعی همگی قوانین حریم خصوصی (Privacy)دارند و کاربران میتوانند با تغییراتی در  آنها حریم خصوصی خود را مشخص تر و امکان دسترسی به اطلاعات شخصی و مجازی خود را محدودتر کنند.دغدغه ی حریم خصوصی بیشتر از افراد توجه سازمانها از جمله کتابخانه ها و مراکز آرشیو ی را به خود جلب کرده چنان که شاهدیم انتشار اسناد مهم و معتبر بدین طرق صورت نمیگیرد و آنچه امروزه موضوع بحث بسیاری از مقالات می باشد...رفع این دغدغه ی حریم خصوصی در شبکه های اجتماعی برا ی کاربران ازجمله مراکز کتابخانه ای و آرشیوی است