ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 |
سلام و درود به محضر محققین، دانشجویان و علاقه مندان حوزه آرشیو.
این وبلاگ گروهی، با رویی گشاده وفضایی سرشار از دوستی و محبت از همه تلاشگران عرصه تاریخ و آرشیو و علم آموزی و علم اندوزی از هرگونه پیشنهاد همکاری استقبال کرده و منتظر پیشنهادهای همه عزیزان در زمینه نویسندگی، محتوای وبلاگ، موضوعات مورد بحث و هرگونه مطلب مرتبط میباشد.
به کانال تلگرامی ما به آدرس زیر بپیوندید
https:\\telegram.me/iranianarchivist
در مباحث علوم آرشیوی و کتابداری در گروه بحث آرشیویستها به آدرس زیر شرکت کنید:
بیشتر ما به شکلی با موج شبکههای اجتماعی در سالهای اخیرآشنا شدهایم؛ تصاویر و یا ویدیوهایی که مواقعی به شکل گسترده دست به دست شده و در بیشتر مواقع هم حاوی تصاویری دلخراش کننده و یا آزارنده است.
در این مواقع هر ناظری البته واکنش اولیه خواهد داشت ولی برای کسانی که بخواهند مسئولانه آن را دنبال کنند، مهمترین مسئله، مطلع شدن از صحت و دقت این تصویر و یا تصاویر ویدیویی است.
برای یک خبرنگار یا یک بازرس یا قاضی، عکس یا ویدیو میتواند بخشی از پازل یک پرونده یا یک داستان باشد ولی باید ارزش واقعی داشته باشد تا بتوان از آن استفاده کرد. تایید صحت برخی از این تصاویر هم مشخص نیست چون یا کسی آن را تأیید نکرده و یا ممکن است مال سالهای قبل باشد و یا در خیلی از موارد، ممکن است دستکاری شده باشد.
از همین رو به ویژه در رویه قضایی، استفاده از تصاویری که با تلفن همراه ثبت و یا ضبط شده باشند، معمول نیست و به دلیل نداشتن شرایط لازم به عنوان شاهد پرونده، اجازه حضور نخواهند داشت.
اما حالا اپلیکیشنی با عنوان «شاهد عینی» اوضاع را عوض کرده است. این اپلیکیشن تهمیداتی اندیشیده شده که نه تنها بتوان نقض گسترده حقوق را ثبت کرد، که بتوان آن را به عنوان سندی محکمهپسند ثبت کرده و گیرنده یا ثبتکننده را هم حفظ کرده و در امان نگه داشت.
پروژه شاهد عینی شبکهای عمومی روی یوتیوب دارد که استفاده از این اپلیکیشن را به زبانهای عربی، روسی، فرانسوی، اسپانیایی و پرتغالی شرح داده است. اخبار این گروه را همچنین میتوانید در توئیتر دنبال کنید.
پروژه شاهد عینی با همکاری گروهی از وکیلهای کانون بینالمللی وکلا شکل گرفته است.
این روزها شبکه های اجتماعی بستری هستند برای انتشار و به اشتراک گذاری اطلاعات و با فعالیت شبکه های اجتماعی فیسبوک و توییتر و دسترسی بیشتر مردم به اینترنت ، امکان بهره مندی از شبکه های اجتماعی از جمله فیسبوک را بیشتر کرده است.از سوی دیگر محیط موبایل نیز فضا را برای قرار دادن برنامه های کاربردی(َapplication) های فیسبوک و توییتر و لینکد این و... و نیز روی کار آمدن شبکه اجتماعی وایبر، تلگرام و اینستاگرام و... امکان ارتباطات و تعاملات بیشتر کاربران و به تبع آن انتشار اطلاعات بیشتر شده است .کتابخانه ها و مراکز آرشیوی و سازمانهای بسیاری همچون مراکز آرشیو ملی ، کتابخانه های ملی، سازمانها به منظور ارتباطات گسترده با کاربران خود ، به شکل گسترده ترو بیشتر از محدوده ی زمان اداری به شبکه های اجتماعی فیسبوک،توییتر، یوتیوب، تلگرام،وایبر و اینستا و... روی آورده اند.
شبکه های اجتماعی همگی قوانین حریم خصوصی (Privacy)دارند و کاربران میتوانند با تغییراتی در آنها حریم خصوصی خود را مشخص تر و امکان دسترسی به اطلاعات شخصی و مجازی خود را محدودتر کنند.دغدغه ی حریم خصوصی بیشتر از افراد توجه سازمانها از جمله کتابخانه ها و مراکز آرشیو ی را به خود جلب کرده چنان که شاهدیم انتشار اسناد مهم و معتبر بدین طرق صورت نمیگیرد و آنچه امروزه موضوع بحث بسیاری از مقالات می باشد...رفع این دغدغه ی حریم خصوصی در شبکه های اجتماعی برا ی کاربران ازجمله مراکز کتابخانه ای و آرشیوی است