مشافهه

سندی است که در خصوص تاریخ شفاهی در لغت به معنای رویاروسخن گفتن ولی در تداول دیوانی قرن 5 دستورخطائی بوده که ‍پادشاه درباره امری مهم خودزبانی با شخصی از معتمدان خویش می گفتند و آن مطالب را بر کاغذی می نوشتند و بدست آن رسول می سپردند و یا مطالب مکتوب را برای آن شخص مورد نظر می فرستادند. اگر در سندی عبارت ذیل موجود باشد، هو الشافهه العلیه العالیه؛ در ظهریه یا حاشیه سند این سند مربوط به زمان صفویه است .