خطاب -عهد

خطاب در معنای لغوی در معناهای عنوان ، لقب ، حکم ، فرمان، و پیام کتبی است که می تواند پیامی شفاهی نیز باشد. براحکامی اطلاق می شود که صدور در مقام صدور در بالای عرایض ، شکایت نامه ها، دادخواهی ها، خطاب به حاکم و دیگر ماموران حکومتی می نوشتند این احکام با جمله خطاب عالی شد همراه بوده است . مخاطبه در زمان و دوره غزنویان به فرمانهائی که برای اعطای لقب به کار برده می شد در تاریخ بیهقی آمده است . مخاطبه امر فاضل به او و اورا امرکرد.

عهد: سندی است که تا زمان ایلخانی متدوال بود .سندی است که ولیعهد یا خلیفه آن را صادر می کرده است .و این را برای فرمانروایان می فرستاده تا اجازه فرمانروائی آنها باشد ولی در عهد قید می کردند که باید به اصول شریعت پایبند باشد . صاحب عهد باید تابعیت خود را اعلام می نمود . عهدنامه های امروز با عهد متفاوت است . آن فرمانروائی که حکم و عهد را به او می دادند باید در پائین عهد سوگند محکمی می خورد که به شریعت و خلیفه پایبند باشد.